Miljoenen euro’s gemeenschapsgeld gaan verloren met het beheer van het Utrechtse vastgoed. We hebben het over panden die de gemeente voor eigen, maar ook voor huisvesting van bijvoorbeeld maatschappelijke organisaties, in eigendom heeft. Verantwoordelijk voor dat verlies is het voormalige Tweede Kamerlid Paulus Jansen die sinds 2014 wethouder voor de SP is.
Al snel had Stadsbelang Utrecht door dat er weinig controle is op de verhuur en verkoop van het vastgoed en dat goede ambtelijke sturing wordt gemist. Dit alles leidde tot een aantal grote problemen. Onder meer betrof dat het pand aan de stadhuisbrug waarin boekhandel Broese en de bibliotheek zijn gevestigd. De blunders daar liepen op tot 20 miljoen verlies.
Volgens makelaars is dit pand zonder huurders zo’n 40 miljoen euro waard. De gemeente moet het dan leeg verkopen en had daarom met Broese een tijdelijke huurovereenkomst. Maar die was door fouten in het contract toch niet zo tijdelijk als gedacht en nu blijkt dat de boekverkoper nog zeker tien jaar kan blijven zitten. Het pand wordt als gevolg hiervan nu voor circa 20 miljoen euro verkocht.
Gegoochel met oude Staffhorstgebouw Het Vinkenburgpand (oude Staffhorst aan het Vredenburg) is in het verleden voor een te hoog bedrag gekocht en moest voor meer dan 1,2 miljoen euro worden verbouwd. De consequentie was enorm, want de totale kosten belopen al gauw 4,4 miljoen euro en dat verlies is moeilijk te nemen. Hoe kun je dat voorkomen? Daar heeft de wethouder wat op gevonden. Verhuren aan een maatschappelijke partij.
Die ‘maatschappelijke’ partij werd gevonden in de Social Impact Factory (SIF), een hiervoor speciaal opgerichte organisatie voor sociaal ondernemen. Maar hoe maatschappelijk is die SIF? Het is een initiatief van organisatieadviesbureau Kirkman Company, advocatenkantoor Bruggink & van der Velden en van Seats2meet, een werkplekverhuurder. Allemaal commerciële bedrijven met een winstoogmerk.
SIF betaalt een veel te lage huur en krijgt als cadeautje ook nog subsidie. Daarnaast wordt de benedenverdieping verhuurt aan een restaurant dat niets met maatschappelijk ondernemen van doen heeft. Bovenop alles heeft de wethouder – tegen de afspraak met de raad in – het pand verhuurd voor tien i.p.v. vijf jaar en krijgt SIF recht van 1e koop van het pand. En dit alles alleen maar om het verlies van 4,4 miljoen euro vooruit te schuiven.
Hiermee doet de SP wethouder aan concurrentievervalsing en zorgt hij voor marktbederf. Want normale ongesubsidieerde marktpartijen krijgen deze voordelen niet.
