Het dringt nog maar langzaam door, maar de ambities van de stad om vanaf het jaar 2030 30 procent CO-2 reductie te realiseren heeft nogal wat consequenties voor eigenaren van bestaande woningen. Om haar doelen te bereiken streeft GroenLinkswethouder Van Hooijdonk naar gasloze wijken. Met energiebedrijf Stedin wordt een plan gemaakt om wijken af te sluiten van het gas. Hiervoor in de plaats komt stadsverwarming en als dit niet kan moeten Utrechters over op het elektrisch verwarmen van de woning.
Dit brengt vooral problemen met zich mee voor bestaande woningen. Deze moeten worden voorzien van een andere gevel, van een dik isolatiepakket en de verwarmingsinstallatie moet worden aangepast. Een dergelijke opgave kan al snel 50.000 euro per huis kosten.
Voor veel woningcorporaties zal de oplossing wel te realiseren zijn. Zij maken gebruik van subsidiemogelijkheden en goedkope leningen en kunnen de huurprijs verhogen. Maar woningeigenaren betalen de rekening. Die worden gedwongen hun spaargeld in te zetten of een (extra) hypotheek te nemen.
Maar niet iedereen kan dat zomaar. Het is veel geld. Stadsbelang Utrecht bood uitkomst met het plan voor een Energiefonds waar goedkoop geleend kan worden. Dat vond de GroenLinkswethouder een slecht idee. Een voorstel van Stadsbelang Utrecht om met oplossingen te komen heeft de wethouder met hulp van de GroenLinks- en D66-fractie weggestemd.
24 miljard nieuwe bomen
De huidige coalitie houdt vast aan de 30 procent CO2-reductie per 2030. Ook willen die partijen dat de stad groeit naar 400.000 inwoners per 2030. Deze doelen bijten elkaar, want alleen al de voorgenomen groei, met 61.000 inwoners, zorgt voor een extra CO2-uitstoot van 330.000 ton CO2. Om dit te compenseren moeten er circa 24 miljard nieuwe bomen worden geplant in Utrecht. Nogal onrealistisch dus.
Daarom is de wethouder aan het rekenen geslagen, en zoals te verwachten viel met succes. Want haar rekensommen geven een uitkomst van een reeds in 2015 behaalde CO2-reductie van 3 procent en een gemiddelde CO2-uitstoot per Utrechter van 4,4 ton CO2. Dit terwijl de Klimaatmonitor juist praat over een stijgende CO-2 en 5,4 ton CO2 per Utrechter. De getallen vliegen je om de oren, maar waar de Nederlandse overheid, wetenschappelijke bureaus en milieuorganisaties het er over eens zijn dat de CO2-uitstoot in Utrecht alleen maar gestegen is, produceert de wethouder rooskleurige cijfers. Op de vraag waar de verschillen zitten kon zij geen uitleg geven.
De kluts kwijt
En het wordt nog sterker. In de begroting van 2018 blijkt de 3 procent opeens 8 procent CO2-reductie te zijn, er volgen correcties op correcties. Ook andere cijfers laten zien dat de wethouder de kluts volledig kwijt is. Dan rapporteert ze weer procenten en vervolgens weer duizendtallen. Het lijkt er stellig op dat rekensommen niet kloppen. Stadsbelang Utrecht heeft de wethouder gevraagd of zij een versie van het hoofdstuk Duurzaamheid wil presenteren met de juiste uitkomsten. Dat wilde ze niet, de gemeenteraad moest het maar doen met de cijfers die er nu liggen.
Duurzame toekomst met Stadsbelang Utrecht
Net zoals de rest van de Utrechtse raad wil Stadsbelang Utrecht werken aan een duurzame toekomst, maar wel op basis van haalbare doelen. Hierbij is het nodig realistisch te zijn. Energie besparen begint met kloppende cijfers en transparantie over wat echt duurzaam én betaalbaar is voor iedereen. Daar moet wat ons betreft de aandacht liggen, de gemeente helpt, zoals met een Energiefonds, waar mogelijk.
