Stadsbelang Utrecht wil dat iedereen in Utrecht meedoet en mee kan doen. Maar als je geen Nederlands spreekt, is het bijna onmogelijk om mee te doen. En dat is nu net waar het in veel gemeenten in Nederland fout gaat.

Taallessen verplicht

Per 1 januari 2016 is de participatiewet uitgebreid met een verplichte taaleis, taalplannen en taaltoetsen. Inwoners die afhankelijk zijn van een bijstandsuitkering en onvoldoende kennis hebben van de Nederlandse taal moeten zich laten scholen. De gemeenten moeten alles in werking stellen om deze inwoners te helpen om te taal te kunnen spreken. Als inwoners hier geen zin in hebben, dan mag dit consequenties hebben voor een uitkering.

De gemeente Utrecht heeft echter gekozen voor een slappe aanpak: ‘De Utrechtse werkwijze’. Het huidige bestuur in Utrecht wil vooral ‘vrijblijvend’ en ‘terughoudend’ optreden. Het opleggen van consequenties voor de uitkering, als iemand geen zin heeft in het leren van de taal, ontbreekt volledig. Terwijl juist is gebleken dat dit soort gevolgen een enorme prikkel zijn om inwoners te bewegen om wel taallessen te gaan volgen. D66-wethouder Everhardt omschreef de houding van het college als volgt: “Met de sanctieregeling voor het niet voldoen aan de taaleis wil het college ontspannen omgaan. Utrecht heeft een beperkt budget en de aan te bieden taalcursussen moeten maatwerk zijn om een ‘gemotiveerd’ persoon de gelegenheid te geven deze stap te zetten.” Twee jaar na invoering van de taaleis/ taaltoets luidt staatssecretaris Tamara van Ark (VVD) van Sociale Zaken de noodklok. Gemeenten doen volgens haar te weinig aan taallessen, steeds meer mensen in de bijstand hebben een grote taalachterstand en dreigen geheel buiten de samenleving te gaan vallen. Zij wil een meer verplichtende regeling.

Taal is de toekomst

Stadsbelang Utrecht maakt zich enorme zorgen over deze ontwikkeling. Inwoners die in de bijstand zitten mogen niet uitgesloten worden van onze samenleving. We moeten er alles aan doen om deze kwetsbare groep te helpen aan een goede toekomst. Iedereen moet mee kunnen doen, dat betekent dat ook iedereen de kans moet krijgen om mee te doen. Inwoners met een taalachterstand moeten we actief begeleiden en zorgen voor goed onderwijs. Inwoners die niet willen, moeten we prikkelen om wel naar taalles te gaan. Als dit kan door het aanpassen van een uitkering, dan doen we dat. Dit betekent een versnelde aanpak van het taalprobleem onder bijstandsgerechtigden in Utrecht. Op deze manier krijgen alle inwoners van Utrecht een kans op een succesvolle toekomst in onze prachtige stad.